ကိုငှက်က နန်းသီတာမှာ ဘီယာထိုင်သောက်နေတုန်း ဆရာစိုင်းခမ်းလိတ်နဲ့ဆုံမိပြီး ဆရာလိတ်က ကိုငှက်ဆီက အော်တိုရေးခိုင်းသတဲ့။ ကိုငှက်က ဆရာ မနောက်ပါနဲ့လို့ ပြန်ပြောတော့ ဆရာလိတ်က သူ့အော်တိုမဟုတ်ဘူး သူ့သမီးရဲ့အော်တိုစာအုပ်ပါ။ သူ့သမီးအတွက်ပါတဲ့။ ကိုငှက်ကလည်း စာအုပ်မှာ ကြွေနေတဲ့ ပန်းကလေးများ လိုက်ကောက်ခြင်းမှာ ကျေနပ်မှုအပြည့်အဝရတဲ့ ချစ်သမီးလေးရေ၊ ဒီလိုသာ အမြဲရောင့်ရဲနေတတ်ရင် ဘယ်လောက် ကောင်းမလဲ ဆိုတဲ့ နန်းခမ်းနွဲ့အတွက်သီချင်းတစ်ပုဒ် တစ်ပုဒ်လုံးကို သူ့လက်ရေးနဲ့ တစ်လုံးမကျန်ရေးပြီး လက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်တယ်။ ဆရာစိုင်းခမ်းလိတ်ကို သူဘယ်လောက်လေးစားကြောင်း ပြရာလည်း ရောက်၊ ဆရာစိုင်းခမ်းလိတ်တို့ သားအဖအတွက် လည်း အမှတ်တရဖြစ်၊ ဘယ်လောက်ကောင်း လိုက်လဲ။

သူတို့ခေတ်ရဲ့ ကောင်းကင်မှာကြယ်တွေမစုံခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ အစွမ်းကုန်လင်းပေးသွားကြတယ်။

~ အစိမ်းရင့်ရောင်ရက်စွဲများ